Welkom piraten liefhebber, maak een account of login voor meer info!!
Nederland - Engeland Ervaring


 

De datum is 12 Augustus 1994 en ik ben onderweg naar Birmingham Internationaal Vliegveld. Waarom ?? Omdat de eigenaar van Nederlands sterkste KG piraat zal arriveren. Yep, rond 10:30h zal Gertie van Radio Delta aankomen en zijn weekendje beginnen in de keet van Pirate Chat. Sinds 1992 heb ik regelmatig brief contact met Gertie en na mijn bezoek aan hem in Nederland, leek het mij wel leuk om Gertie eens uit te nodigen om naar Engeland te komen en hem zoveel mogelijk te laten zien in zo'n korte tijd.

Het is raar maar waar, maar het vliegtuig komt zo goed als op tijd aan en Gertie ziet er nog steeds zo uit zoals ik hem herinner: vrolijk, blij en in zijn nopjes om voor de eerste keer in Engeland te zijn.

Zonder tijd te verliezen reden wij via de snelweg, op weg naar Preston, om de enige echte Derek Taylor te gaan ontmoeten. Derek kent Gertie al jaren via de MG en KG, dus ik dacht dat het wel leuk zou zijn dat ze elkaar konden ontmoeten voor de eerste keer. Onderweg naar Preston discussieerden Gertie en ik veel over Nederland en Engeland en de radio piraterij in het algemeen. Ondanks dat ik geen Nederlands versta, konden we goed met elkaar praten, omdat Gertie de Engelse taal wel goed meester was. Het is leuk om te zien dat wij Engelsen geen vreemde taal de baas kunnen worden, maar dat iedereen wel onze taal kent. Ik ben blij dat ik woon waar ik woon, waar iedereen uit de hele wereld mijn taal kan spreken. Afijn, na gestopt te hebben bij een benzine station voor een kop dure koffie, kwamen we aan bij Dorman Road 12, het bekendste adres in Preston. We ontmoeten Derek buiten en we lopen naar binnen voor lunch en een biertje.  

Daarna was het tijd geworden om de Nederlandse Etherpiraterij Luisterpost te gaan bewonderen, waar Gertie erg geïnteresseerd in was. Ik denk dat hij nog nooit zoiets had gezien. De meeste piraten luisteraars hebben één ontvanger met een telescoop antenne, of bij hoge uitzondering een draadje in de tuin. Bij Derek is het anders, als hij wat doet, doet hij het goed !! Hij heeft een MG antenne die compleet zijn huis rond gaat en een binnen antenne, die bijna zo groot is als mij. Meerdere radio ontvangers staan opgesteld en de hele dag door staat er minstens één aan, om Nederlandse MG piraten te ontvangen. Het is bijna niet voor te stellen dat Derek iets niet hoort !!

Nadat wij alle spullen naar binnen hadden gebracht, besloten Derek, Gertie en ik om Blackpool eens te gaan verkennen. We dachten alle kou, wind en regen te trotseren, om langs de kust te gaan lopen. Maar verder dan van onze auto naar wat cafés zijn we niet gekomen, al was het wel erg gezellig. We zagen de bekende toren, die goudkleurig was geschilderd, omdat het zoveel jaar bestond en de nieuwe achtbaan van vele meters hoog. Ik denk dat Derek een beetje teleurgesteld was over het feit dat de achtbaan deze dag dicht was, maar ik kon het gelukkig goed maken met een biertje. Het was leuk om iemand uit een ander land, Engeland te laten zien en ik denk dat Gertie met volle teugen heeft genoten van alles wat hij heeft gezien.

Het werd tijd om verder te gaan en nadat wij Derek thuis hadden afgezet, luisterende naar de MG piratenzenders, begonnen wij onze reis naar de Pirate Chat lokatie. Het was erg leuk om Derek Taylor weer een keer te ontmoeten en Gertie vond het geweldig om de meest enthousiaste piratenluisteraar te ontmoeten. Rond 22:00h kwamen wij aan en na een snelle kop koffie, gingen we naar boven, naar mijn luisterpost. Het was vrij druk op de MG en voor Gertie was dit de kans om zijn collega's te horen in een ander land. Hij was erg onder de indruk over de ontvangst van de Barones, Tijdbreker en andere collega piraten. Erg lang hebben we niet geluisterd, omdat we over een paar uur al een trein moesten halen.

De volgende morgen moesten we er al vroeg uit, zodat wij de trein konden halen naar Londen, zodat ik mijn piraten vriend alle bekende dingen kon laten zien. Ondanks dat onze trein een andere route nam dan normaal, kwamen we toch op tijd aan en begon onze toer door Londen. De meeste bekende plekken heb ik laten zien aan Gertie en ondanks dat we beiden erg moe waren van onze toer, ben ik blij dat ik Radio Delta onze hoofdstad heb kunnen laten zien.

De volgende dag, Zondag, kregen we de tijd om wat langer in bed te blijven liggen en rond 10:00h kon ik mezelf uit bed krijgen, om vervolgens even op de KG te gaan luisteren. Gertie was al iets langer op, om onze Engels ontbijt eens uit te proberen. Daarna besloten wij om eens naar een rommelmarkt te gaan. Gertie had geprobeerd om mij uit te leggen dat hij graag naar één wou gaan, maar kon de juiste Engelse woorden niet vinden om mij dat duidelijk te maken. Na even nagedacht te hebben over wat hij zei, klikte het en snapte ik wat hij bedoelde. Rommelmarkten zijn niet alleen in Engeland erg bekend, maar ook in Nederland. Op deze manier kan men goedkoop aan mooie LP's en singletjes komen. We zijn naar twee rommelmarkten geweest en hebben alles bij elkaar 30 nieuwe muzikale schijfjes gekocht, geen slechte dag dus.

Na onze lunch en naar wat KG piraten te hebben geluisterd, zijn we nog langs een lokale piratenzender gegaan. Maar aan alles komt een eind, zo ook aan dit korte weekend. Gertie moest weer terug naar Nederland, maar voor mij begon het grote avontuur.....

Op Maandag 15 Augustus nam ik samen met Gertie, een KLM vlucht naar Amsterdam, het begin van mijn vakantie van 10 dagen aan het etherpiraten land van de wereld. Nergens op de hele wereld kan zo'n klein oppervlak zoveel geheime zenders herbergen. Of ze nu lokaal een paar platen draaien, of voor een groot gedeelte van Europa, het klinkt allemaal uniek. Nadat wij waren geland op Schiphol, was het tijd om naar Ruurlo te gaan, waar ik Gertie zijn studio voor de tweede keer zag. De reis duurde niet lang, het was vroeg in de avond toen wij aankwamen, maar lang zou ik er dit keer niet blijven. Na een kort telefoon gesprek en wat gedronken te hebben, gingen Gertie en ik samen richting Radio Utopia. De eigenaar, Wim, had mij vriendelijk toestemming gegeven om zijn tuin voor een paar dagen in gebruik te nemen.

We kwamen aan en zagen een grote mast in de tuin staan, samen met erg vriendelijke mensen, zoals de meeste Nederlanders altijd over zijn gekomen bij mij. De bedoeling was dat ik drie nachten bij Radio Utopia zou blijven, en in die periode had ik een geweldige tijd, heb een heleboel piraten ontmoet waarmee ik al contact had gehad via de post en al vaak had ontvangen. Ik wil bij deze Wim en zijn vrouw en kinderen hartelijk bedanken voor de gastvrijheid die ik ondervonden heb. Ze hebben geen moeite bespaart om mij het zo aangenaam mogelijk te maken met zoveel drank dat ik kon drinken en eten zoveel ik wilde !!

Mijn eerste avond bij Radio Utopia was een geweldige avond, waar bier rijkelijk vloeide tijdens één van Wim's langste uitzendingen op de MG ooit. Ik kan me niet meer herinneren wanneer we begonnen, maar ik weet wel toen ik naar bed ging, dat het diep in de nacht was. In Nederland zijn er niet veel MG piraten die muziek programma's uitzenden. De meeste rapporten alleen maar. Vandaar dat het een geweldige ervaring was om aanwezig te zijn bij één van de weinige MG piraten die wel muziek programma's uitzenden, onder het genot van een biertje en al pratende met de eigenaar van het station. De avond eindigde met een rapporten sessie met Radio Pirana. In het verleden was dit station erg actief, elke Zondag nacht met een twee uur durende programma. Tegenwoordig doet Hans, Radio Pirana, het rustig aan, dus het was erg leuk om met hem te praten via de MG, zeker als je je bedenkt dat ik de volgende dag naar hem toe zou gaan !!

De volgende dag begon, na wat uitslapen, rond 10:00h om vervolgens op het gemakje te luisteren naar een aantal piratenzenders op de MG. Ik was verrast om stations aan de band te horen komen, op elk moment dat ik luisterde. Piratenzenders zoals Armada, Scorpion, Texas en een heleboel meer. Wanneer ik thuis in Engeland luister naar de Nederlandse piratenzenders, zijn de meeste zenders pas 's avonds laat te horen. Op die manier kan het misleidend zijn dat de piraten alleen maar 's avonds of 's nachts actief zijn. Je moet echt een keer naar Nederland gaan en zelf horen dat dit niet het geval is. Het is bijna niet te geloven hoe actief ze zijn en dat dit niet overgenomen wordt door piratenzenders uit andere landen.

Aan het begin van de middag werd het tijd om een bezoekje te brengen aan Radio Silverbird. Ondanks het feit dat het station al geruime tijd niet meer actief is geweest, heeft de eigenaar alles nog

 in werkende staat en kan alles zo aan de band gezet worden. Ik ontmoette Jos op een afgesproken lokatie en niet lang daarna liet hij mij zijn studio zien. We schakelden de zender in op de 6207 kHz op de KG, maar helaas waren de condities niet erg goed die dag. Nadat ik de studio helemaal had bekeken, reden we richting Oldenzaal om Hans de Pirana te ontmoeten, de zelfde man met wie ik de vorige avond nog mee had zitten rapporten. Ik had hem vorig jaar al ontmoet, maar het was leuk om hem weer een keer te zien. Net zoals bijna elke piraat, schakelde Hans de zender in en draaiden we wat plaatjes. En dat met ongeveer 1 kW op de MG !! Later hoorde ik dat Wim de Utopia ons kleine programma had ontvangen terwijl hij in de auto zat. Na Hans weer te hebben ontmoet en zijn net gekochte apparatuur te hebben bekeken, gingen Jos en ik naar het volgende station, Japie de Blitzkikker.

We moesten een klein stukje rijden naar de studio lokatie, waar we Japie de Blitzkikker zouden ontmoeten, maar helaas was er niemand aanwezig. Maar de antenne mast heb ik gezien en terwijl we rondreden, kwamen nog langs de Oude Pelikaan en Twentse Rakker. 

Zoals ik vorig jaar ook al vertelde toen ik terug kwam van Nederland, sommige masten daar zijn ongelovelijk. De Twentse Rakker bijvoorbeeld, heeft een grote mast achter in zijn tuin staan, maar niemand kijkt daar van op. Terwijl de avond begon, reed Jos mij terug naar Wim de Utopia. Na iets te hebben gegeten, heeft Wim mij nog een aantal lokaties laten zien van MG piraten en voorgesteld aan een aantal van hun, die ik thuis wel eens had ontvangen.

De eerste waar we langs gingen was de Gouden Ster. We waren niet van plan om daar langs te gaan, maar omdat ik zijn adres bij me had en in de buurt waren, besloten we om even langs te gaan. Eerst vond Jan de Gouden Ster het wel een beetje vreemd dat daar een Engelsman stond met een camera, maar al snel kwam de gastvrijheid naar boven en liet hij mij zijn studio zien en zijn collectie buizen radio's, iets wat je veel terug ziet in de meeste piraten studio's in Nederland. Ik kwam erachter dat de Gouden Ster al een paar keer uit de lucht was gehaald door de RCD, maar Jan is nog steeds regelmatig aan de band te horen, met een hard signaal in Engeland. Na een paar biertjes stelde Jan voor om ook eens langs Johnny Peacon te gaan, een station die actief wordt op de 183 meter als de wintermaanden weer in aantocht zijn. Ik was verrast met wat ik daar zag. Overal waar ik keek, stonden zenders. Grote Telefunken kasten stonden overal en de meeste deden het volgens mij ook nog. Ik had nog nooit zoiets gezien. Het was wel duidelijk dat Nederland wel duizenden illegale zenders moest hebben en dat je met kleine moeite aan één kon komen. Hoe dan ook, het werd tijd voor Wim en mij om verder te gaan, naar de volgende stop in Vriezenveen, waar een hoop piratenzenders zich bevinden in een klein dorpje. 

Onderweg naar Vriezenveen, kwamen we nog langs de lokatie van de Zwarte Weduwe, waarvan de mast al van veraf was te zien. De foto die ik had genomen liet goed zien wat de afmetingen zijn in Nederland en hoever de piratenzenders gaan als het komt tot de hoogte van hun mast. Terwijl het donker begon te worden op de tweede dag van mij in Nederland, kwamen we aan bij Radio Toulouse, die erg blij was om de uitgever van Pirate Chat in zijn woonkamer te hebben zitten, aan nog een biertje. Ik was wederom weer verbaast toen ik de studio van Radio Toulouse zag. Het was wederom niet wat ik had verwacht en je zou het eigenlijk moeten zien om het te geloven. Toulouse schakelde de zender even in, zodat ik enkele woorden kon spreken. Later hoorde ik van collega piraten in Engeland dat ze dit ontvangen hadden. Na een tweede biertje, gingen we even langs de broer van Radio Toulouse, Radio Mexico. Toen we daar aankwamen, zat de hele familie samen met wat vrienden en een FM piraat gezellig te praten. Het lijkt wel of dat alles in Nederland om etherpiraterij gaat. Toen we in Vriezenveen waren, hebben we zelfs geluisterd naar een FM piraat, die probeerde een nieuw record te vestigen door zolang mogelijk uit te zenden, zonder gepakt te worden door de RCD. 

De laatste stop van deze avond was Radio Noordzee, een bekende piraat die al verschillende keren uit de lucht is gehaald door de RCD en al een paar keer in de gevangenis heeft gezeten voor het illegaal uitzenden. Maar deze avonden waren er geen problemen en we gingen voor een kort moment aan de band. Eén ding wat ik niet kon geloven was het geluidsniveau van de radio van Radio Noordzee tijdens de uitzending. Het leek wel of heel Vriezenveen het kon horen, zeker als je je gaat bedenken hoe laat het al was. Wim vertelde mij later dat de radio meestal nog harder aanstond dan nu het geval was en dat Radio Noordzee zo hard in zijn microfoon praat, zodat hij een paar straten verderop nog wel te horen is. 

Tijdens mijn bezoek aan Radio Noordzee, zag ik zijn zender en modulator, wat bijna het zelfde leek als die van Radio Mexico. Trots op zijn apparatuur als Noordzee was, deed hij het licht uit, zodat we de zestien 807 buizen een blauwe gloed zagen uitstralen. Fantastisch gewoon !!

Wanneer we vertrokken uit Vriezenveen, reden we nog langs Radio Sylvania, maar helaas was alles donker toen we daar aankwamen en nadat we de mast hadden bekeken, gingen we naar huis toe. Het was weer een latertje geworden en vroeg in de ochtend ging ik al denkend naar bed toe. Voor de Nederlanders, de etherpiraterij is een manier van leven, die van generatie tot generatie wordt overgebracht. Ik heb verhalen gehoord over geheime uitzendingen vanuit de slaapkamer als kind zijnde, waarbij een inbeslagname door de overheid net vermeden kon worden. De Nederlanders hebben er echt alles voor over en doen gewoon waar ze denken aan goed te doen. Als nou meer mensen de manier over zouden nemen van de Nederlandse piratenzenders, dan zou de etherpiraterij in de rest van Europa veel leuker en aangenamer zijn dan dat het nu is. Voor sommige mensen kan de manier waarop de Nederlandse piratenzenders bezig zijn, bizar over komen, maar als je echt de tijd neemt om Nederland te bezoeken, dan snap je helemaal wat ik bedoel.

De volgende dag, Woensdag, begon ik erg lui, luisterende naar piratenzenders. In het begin van de middag werd het weer tijd om op pad te gaan en dit keer ging de reis naar Radio Scotland in Beilen. Ik ontmoete Albert de Scotland bij het NS station in Beilen, waar hij mij ophaalde in zijn snelle zwarte BMW. Na een korte rit, kwamen we aan bij het huis van Radio Scotland en na wat gedronken te hebben, liet Albert mij zijn studio zien. Alles zag er professioneel, verzorgt en netjes uit. De radio stond aan en ik was verbaast een hoop piratenzenders te horen rond de 1400 kHz. Zwarte Dorus, Meteoor en een heleboel anderen. Met sommige van deze stations hebben we gerapport en met andere piratenzenders op de 183 meter. Al pratende met Albert, heb  ik veel over de geschiedenis van de Nederlandse Etherpiraterij geleerd. Eén verhaal heeft me echt gefascineerd:

...Op een gegeven moment werd een station door de RCD uit de lucht gehaald. De piratenzender kwam terug aan de band en riep de luisteraars op om naar de studio te komen. Een adres werd via de ether gegeven en een tijdje daarna stonden er allemaal fans van de piratenzender rondom de studio. Met zoveel mensen rondom de studio, werd de RCD uitgedaagd, die een korte tijd later arriveerde om de piratenzender voor een tweede keer uit de lucht te halen. Door de tegenwerking van alle mensen die rondom de studio stonden, was het voor de RCD volkomen onmogelijk om de zender in beslag te nemen. Iedereen was gekomen om hun piratenzender te helpen...

Meer van dit soort verhalen werden mij door Albert verteld, om te laten zien hoeveel mensen achter de illegale radiozenders staan en de toewijding die aan het hele gebeuren wordt gegeven. Nergens anders in de wereld heb ik gehoord van zulke toewijding dan hier in Nederland aan zo'n fenomeen. De tijd kwam al snel om weer de trein te pakken en na lange gesprekken, rapporten met andere piratenzenders en het bekijken van oude video banden over piratenzenders, nam ik afscheid van één van de bekendste piratenzenders. Terwijl het donker begon te worden en de regen al een tijdje viel, werd ik opgehaald door Wim de Utopia. Yep, ik kreeg een goeie impressie van Nederland.

De avond werd besteed met een bezoekje aan Radio Bremen. Ik moet zeggen, ik keek er best wel naar uit om hem te ontmoeten. Het werd totaal geen teleurstelling, sterker nog, ik was onder de indruk om alle verhalen die hij wist te vertellen. Radio Bremen en zijn vrouw konden heel goed Engels en gastvrije stroom aan hapjes en drankjes bleef komen. Na een paar uur gepraat te hebben, kreeg ik de studio te zien, vanwaar ik Radio Bremen al meerdere malen had gehoord, terwijl hij meezong met de platen. Ik was onder de indruk van alle apparatuur wat daar stond, gebouwd door Radio Bremen zelf. We gingen aan de band en na een paar platen te hebben gedraaid, kregen we verbinding met de enige echte Radio Barones, die ik de volgende dag zou ontmoeten.  Toen het tijd werd om na een zeer geslaagde avond weer huiswaarts te gaan, was het al vroeg in de morgen, om toch nog een klein beetje rust te krijgen. Deze nacht zou de laatste nacht zijn die ik bij Wim en zijn familie zou spenderen, die tijdens deze paar dagen erg hun best hebben gedaan om mij thuis te laten voelen.

Al liggende in mijn slaapzak, dacht ik alle piraten die ik de afgelopen dagen had ontmoet. Maar er zou nog meer bezoekjes aan piratenzenders volgen en al snel viel ik in slaap. Donderdag 18 Augustus, de ochtend was net begonnen en ik werd wakker met een mooie dag voor de boeg. De zon scheen en dit was de dag dat ik mijn goede vriend de Barones weer zou ontmoeten. Maar eerst moest alles ingepakt worden, alle souvenirs dat ik meegekregen had. Ik was erg blij en verrast met één van de twee kalenders die er bestaan. Wim gaf me een Radio Utopia kalender met daarop twaalf verschillende Utopia logo's, absoluut geweldig !!

Na mijn dankwoorden en afscheid, gingen we op weg naar de Barones. Onderweg reden we nog langs een paar bekende piraten lokaties, inclusief die van Radio Mario, die pas geleden uit de lucht was gehaald, maar nog steeds zijn grote schuifmast in de tuin had staan. Je moet het echt zien, wil je het geloven. We kwamen vrij vroeg aan, waar ik een tijdje heb gewacht totdat de Baro zelf thuis zou komen van werk. Na een poosje kwam hij thuis en zag me zitten. Iets meer dan een jaar geleden had ik hem voor de eerste keer ontmoet en al snel was ik weer in een diep gesprek met Nederlands bekendste MG piraat.

Het was leuk om hem weer een keer te zien, aangezien ik hem regelmatig spreek aan de telefoon en probeer geen uitzending van hem te missen. Nadat de Baro mijn kamer had laten zien, gingen we eerst op zoek naar wat eten en, wat belangrijker was, wat te drinken. Net zoals iedereen in Nederland, Johan en zijn familie deden er alles aan om mijn verblijf zo aangenaam mogelijk te maken, wat helemaal gelukt was.

De eerste piratenzender waar wij naar toe gingen was de Krantenman, die zich opmaakt om weer aan de band te verschijnen in de nabije toekomst. Nadat ik zijn apparatuur had gezien, zou het wel erg leuk zijn om hem een keer thuis te horen. Zijn huis was mooi, zijn studio interessant om te bekijken, met apparatuur overal en nergens. Het meest interessante wat ik heb gezien was misschien wel een oude zender, die het helaas niet meer deed, maar wel erg mooi was om te zien. Ook de antenne was iets aparts, zeker voor Engelse begrippen. Het is een spoel hoog in een mast, welke in hoogte was te verstellen. Ik was aardig onder de indruk hoe hoog de antenne kon komen, maar in Nederland, vijftien tot twintig meter is niets.

Na de Krantenman te hebben ontmoet, gingen Johan en ik richting de studio van de regelmatige uitzendende Radio Nooitgedacht, welke meestal 's nachts kan worden ontvangen via de 1636 khz. We reden hard langs allerlei kleine weggetjes en ik zat naast één van de bekendste en gerespecteerde MG piraten, geweldig gewoon !! Al snel kwamen aan bij de Nooitgedacht, iets wat de waakhond ook door had, wat een kabaal maakte die hond. Na een tijdje rond te hebben geslopen, kwamen we uiteindelijk aan in de studio van de Nooitgedacht, die naar de Santana zat te luisteren en wat kleine tests deed. De Nooitgedacht was precies zoals ik hem had verwacht, vrolijk en altijd lachen. Eindelijk wist ik een aantal

stickers te bemachtigen van deze piratenzender. Ook zag ik de zenders waarmee ik de Nooitgedacht zo vaak had gehoord in Engeland en zag de eigenaar in actie tijdens een rapporten sessie met wat andere amateurs. Na een korte uitzending, gingen we naar binnenshuis om wat te drinken en een sigaar te roken. Toen we eindelijk vertrokken, de tijd was erg snel gegaan, was het al vroeg in de ochtend. In de auto deden we de radio aan en hoorde de Tijdbreker nog aan de band. Johan draaide snel zijn auto en we waren onderweg naar nog een bekende MG piraat. Zo stil als we konden, reden we naar de studio van de Tijdbreker, waar ik Henk voor de eerste keer ontmoet. De platen collectie van Henk was ongelovelijk, in kasten, dozen, ze stonden werkelijk overal. Na de studio te hebben bekeken en enkele woorden had gesproken via de zender, gingen we de tuin in voor een biertje. Het was een rare gewaarwording, zitten met twee bekende piratenzenders rond een uurtje of half drie in de ochtend. Rond drie uur gingen Johan en ik echt naar huis, voor de broodnodige rust !!

De volgende dag bleef ik wat langer in bed liggen, aangezien Johan moest werken en niet eerder dan 's middags terug zou zijn. Op een gegeven moment ben ik toch opgestaan en ondanks de taal barrière, kon ik nog een aardig communiceren met de moeder van Johan, die mij eten en drinken gaf, zoveel ik wou. Wanneer Johan weer thuis was gekomen van zijn werk, gingen wij weer op pad, op naar een volgend piraten avontuur. Het eerste bezoekje was weer bij de Nooitgedacht. Onderweg kwamen we Gerald de Santana tegen, die zelf ook onderweg naar de Nooitgedacht was. Na wat gedronken te hebben bij de Nooitgedacht en zijn vrouw, Zendster Manuela, te hebben ontmoet, was het tijd om een kijkje te nemen in de studio van de Santana. De technische ervaring van Gerald is erg groot en zo was het geen verrassing om een interessante verzameling aan apparatuur te zien in zijn studio.

Naast de ontmoeting met Gerald, ontmoete ik ook zijn vriendin en haar Engels scheen zelfs beter te zijn dan die van mij. Tijdens het drinken van het nodige vocht, hadden we een leuk gesprek en Gerald had veel interesse in mijn gekochte ontvanger, een Sony 2001D, die niet in Nederland te verkrijgen is. Misschien verkoop ik het wel een keer aan hem. Na het bezichtigen van de indrukwekkende studio en het ontvangen van een aantal, zeer gewaardeerde souvenirs, werd het tijd om richting de studio van Radio Pelikaan te gaan, waar zoals overal, een aantal biertjes werden gedronken en de studio werd bekeken. We gingen voor een paar minuten aan de band, zodat alles kon worden laten zien hoe het werkte. Daarna ging mijn rondreis door Nederland naar de volgende level.

Het was Vrijdagavond, de favoriete uitzend dag van de Barones en uiteraard keek ik er naar uit om zijn studio voor de tweede keer te bekijken. Vorig jaar was ik er ook en maakte deel uit van zijn Internationale programma. Hoe dan ook, voordat we naar de studio gingen, moesten we eerst naar Duitsland, om Johan zijn vriendin Anna op te halen, een inmiddels bekende stem in de ether. Toen we terug kwamen, was het uitzend tijd en ik voelde me vereerd om achter de apparatuur te mogen zitten van Nederlands grootste MG piraat !! De drankjes vloeiden, de plaatjes speelden, de Baro was echt aan de band. Toen ik terug was in Engeland, ontving ik verschillende band opnames van de uitzending en een paar uitstekende signalen was gehoord die nacht.

Helaas was de dag weer snel voorbij, maar ik had de Zaterdag nog om naar uit te kijken. Deze begon met een bezoek aan Radio Hawaii, die vriendelijk alles liet zien en, net zoals een boel andere piratenzenders, het voorrecht heeft om een stuk land te bezitten voor zijn MG antenne's. Het duurde niet lang of de Hawaii was aan de band en ik maakte zoveel foto's als ik kon. Nadat alles in werkende staat was bekeken en na een paar biertjes, gingen we onderweg naar de Zwarte Non, welke op dit moment geen zender bezit, maar nog steeds een gezonde interesse heeft in de piraten scene. We kwamen aan bij de Zwarte Non en zagen hem al in de tuin zitten, met het bier klaar om opgedronken te worden. We bleven een aardig tijdje bij de Zwarte Non, die ons zijn oude studio en mast liet zien. Daarna was het tijd om naar mijn volgende adres te gaan, waar ik een paar dagen zou blijven, Radio Delta.

Toen we bij Gertie de Delta aankwamen, was hij op dat moment druk bezig met het testen van zijn nieuwe MG zender. We wisten dat hij een nieuwe zender had, want we hadden hem eerder deze week al gehoord met testuitzendingen. Nadat Johan, Anna en ik een blik hadden geworpen in de Delta studio, gingen we een kop thee drinken, ik kan niet hele dagen alleen maar bier blijven drinken weet je !! Niet zolang daarna was de Barones en Anna weer vertrokken en zat mijn vakantie er bijna op. Ik had nog een paar dagen om nog een paar etherpiraten te bezoeken en wat van Nederland te zien.

Nadat ik Johan en Anna had bedankt voor hun gastvrijheid , werd de rest van de Zaterdag besteed met testuitzendingen op de 1636 khz. Ook hadden we verbinding met een aantal van mijn 76 meterband KorteGolf vrienden. Wij bleven op de MG en Subterranean Sounds, Live Wire, Sierra Foxtrot, Pamela, Pacman, Moonlight, Jimmy, Starshine en enkele anderen probeerden  met ons te praten. De hele 76 meterband zat vol, allemaal proberende contact te leggen met de krachtige Radio Delta. We vermaakten ons wel met de rapporten sessies en langzaam tikten de uren weg en was het weer vroeg in de ochtend geworden.

Na een klein beetje te hebben uitgeslapen, gingen we op de Zondag naar een inactieve piratenzender, Theo de Vries. Ondanks hij niet meer aan de band zit, de hoeveelheid apparatuur was erg indrukwekkend. Overal stonden wel oude radio's, zenders en andere apparatuur. Dit soort dingen maakt Nederland zo interessant als het komt tot etherpiraterij. De meeste mensen die ooit iets hebben gedaan met illegale uitzendingen, hebben meestal herinneringen aan deze tijd, overal in huis hangen.

Tijdens mijn verblijf bij Gertie, zijn we nog bij twee andere piratenzenders op bezoek geweest, de Krantenman voor de tweede keer en de Verona. Het was erg leuk om de Verona te ontmoeten, aangezien ik heb al meerdere malen had gehoord via de radio. Nu kon ik eindelijk een gezicht plaatsen bij de stem. De Verona had de Engelse taal aardig onder de knie en we hebben een aantal leuke gesprekken gehad over etherpiraterij, voor en nadat ik zijn studio had gezien. Zijn antenne is gelijk aan die van de Krantenman, een spoelantenne in een lierbare mast, hoog reikend in de lucht. Zijn zenders waren ook indrukwekkend, met alle randapparatuur eromheen, oud en nieuw.

Nadat ik een boel etherpiraten had bezocht, kwam mijn reis door Nederland aan zijn eind. De laatste dagen werden gespendeerd met wat bezoekjes aan bekende trekpleisters, al reizende met de trein, iets waar ze in Engeland nog wel een puntje aan kunnen zuigen. In tegenstelling met Engeland, rijden de meeste treinen in Nederland wel op tijd en sluiten aan op elkaar. Amsterdam viel wel wat tegen als je het alleen bezoekt, dus daar bleef ik niet te lang. Alleen wat platenzaken bezocht, waar ik bij één bijna een CD moest betalen, want ik daar niet gekocht had. Ongelovelijk leuk dus. Zoals altijd, de dagen gingen veel te snel voorbij en al gauw zat ik in het vliegtuig, onderweg naar huis.

Uiteraard wil ik iedereen bedanken die zo gastvrij zijn geweest om mij voor een paar dagen in huis te hebben, Wim en zijn familie, Johan en zijn familie en Gertie en zijn familie. Voor de tweede keer ben ik in het land geweest die vele, maar dan ook vele etherpiraten herbergen, die allemaal maar gewoon doen wat ze willen, op wat voor tijdstip van de dag dan ook, uitzenden. De ether is vrij en niet in bezit van iemand, iets wat de Nederlanders enorm op prijs stelt en iets waar meer mensen misschien over na zouden kunnen denken.

 

Geschreven door Pirate Chat, een Engels piraten tijdschrift in 1994.
Vertaling door Lex van Dijken voor Etherpiraten.com in 2004